การเปลี่ยนชื่อประเทศจาก “สยาม” เป็น “ไทย”
國名由“暹羅”更改為“泰國”
。。。เมื่อการอภิปรายในประเด็นดังกล่าวยุติลง สภาผู้แทนราษฎรได้ลงมติในวาระที่ 3 เห็นชอบด้วยกับคณะกรรมาธิการในการเปลี่ยนชื่อประเทศจาก “สยาม” เป็น “ไทย” 。。。
...關於該問題的討論結束時，眾議院代表在第三議程中投票，同意委員會將國名由“暹羅”更改為“泰國” ...
ประเทศไทย เป็นรัฐชาติตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เดิมมีชื่อเรียกว่า “สยาม” จนกระทั่งสมัยรัฐบาลจอมพล ป。 พิบูลสงคราม ที่มีแนวคิดชาตินิยม จึงได้มีการเปลี่ยนชื่อประเทศ จาก “สยาม” เป็น “ไทย” ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยรัฐนิยมใช้ชื่อประเทศ ประชาชน และสัญชาติ ในวันที่ 24 มิถุนายน 2482 แต่ในทางกฎหมายแล้วต้องถือเอาวันที่ 26 สิงหาคม 2482 ซึ่งเป็นวันที่รัฐบาลสมัยนั้นเสนอร่างพระราชบัญญัติรัฐธรรมนูญขนานนามประเทศต่อรัฐสภา โดยมีสาระสำคัญ คือ ให้เรียกชื่อประเทศว่า “ประเทศไทย” และตามที่ได้มีบทบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญและกฎหมายอื่น ที่มีคำว่า “สยาม” ก็ให้ใช้คำว่า “ไทย” แทน โดยให้เหตุผลในคำแถลงต่อสภาผู้แทนราษฎร ตอนหนึ่งว่า
泰國
是位於東南亞的民族國家，舊稱
“暹羅”
。直到鑾披汶·頌堪元帥執政時期持民族主義，故於1939年6月24日，根據總理府關於國家、公民和國籍名稱使用的公告，將國名由“暹羅”更改為“泰國”。但是法律必須於1939年8月26日透過，也就是當時的政府向國民議會提出國家命名憲法條例草案的那一天。其實質是將國家稱為“泰國”，並且根據憲法和其他法律的規定，將“暹羅”一詞改為“泰”，並在對眾議院的宣告中說明理由，如下：
“。。。ในการที่ทางรัฐบาลได้เสนอร่างพระราชบัญญัติรัฐธรรมนูญขนานนามประเทศนั้น ก็ด้วยได้พิจารณาเห็นกันเป็นเอกฉันท์ว่า นามประเทศของเรา ซึ่งใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ ที่เรียกว่า ประเทศสยามนั้น ไม่ปรากฏหลักฐานที่ได้ตั้งขึ้นไว้ คือ ไม่มีพระราชบัญญัติหรือไม่มีสิ่งใดที่เป็นหลักฐานนามประเทศของเราที่ใช้เรียกกันอยู่ทุกวันนี้ ก็ได้ด้วยความเคยชิน หรือได้จดจำเรียกกันต่อ ๆ มา และได้พยายามให้เจ้าหน้าที่ค้นในทางประวัติศาสตร์ก็ไม่ปรากฏว่าใครเป็นคนที่ได้ตั้งขึ้นคราวแรก และตั้งแต่ครั้งใดก็ไม่ทราบ เป็นแต่ว่าเราได้เรียกเรื่อย ๆ มา เรียกว่าประเทศสยาม และคำว่า ประเทศสยามนั้น ก็มักจะใช้แต่ในวงราชการ และนอกจากนั้นก็ในวงของชาวต่างประเทศเป็นส่วนมาก ส่วนประชาชนไทยของเราโดยทั่วไปเฉพาะอย่างยิ่งตามชนบทด้วยแล้ว เราจะไม่ค่อยใช้คำว่า ประเทศสยาม เราใช้คำว่า ไทยเนื่องด้วยมีนามซึ่งประชาชนคนไทยของเราเรียกเป็นสองอย่าง ดังนี้ และประกอบกับเรายังไม่มีหลักฐานในการที่เรามีการขนานนามประเทศทางรัฐบาลจึงปรึกษาเห็นพร้อมกันว่า ควรจะร่วมกับสมาชิกผู้มีเกียรติในการที่ได้ตั้งขนานนามประเทศของเราเสียในระบอบประชาธิปไตยนี้ ร่วมกันด้วยความสมัครสมานให้เป็นสิริมงคลแก่ประเทศของเราต่อไปในภายข้างหน้าในการที่ให้ใช้คำว่า ไทย แทนที่เราจะขนานนามในบัดนี้ว่าเป็น สยาม。。。”
“ ...在政府提議的憲法法案中，考
慮後一致認為，我們
目前使用
的國名——“暹羅”，沒有命名的證據，即沒有法律條例或其他能作為目前使用的國家名稱的證據。這個名字根據習慣或被記錄下來而流傳下來，但在歷史上無法查證誰是第一個叫這個名字的人，首次叫這個名字的時間也不得而知，只是
我們一貫來稱它為暹羅國。‘暹羅國’這個詞，大多在政府間或外國人中使用
，至於我們的普通泰人民，尤其是在農村，我們很少使用‘暹羅國’一詞，而使用‘泰’。由於我們的泰人民稱呼國家為以上兩個名字，並且我們還沒有證據表明我們有國家的命名，因此，政府一致協商在民主制度下，應該與榮譽會員一同，連同一致為將來對我們國家的祝福，使用‘泰’一詞代替現在的‘暹羅’……”
閱讀筆記
ราษฎร ［ราดสะดอน］ น。พลเมืองของประเทศ
พระราชบัญญัติ（syn。） พ。ร。บ。
（กฎ） น。 บทบัญญัติแห่งกฎหมายที่พระมหากษัตริย์ทรงตราขึ้นโดยคําแนะนําและยินยอมของรัฐสภา。
รัฐธรรมนูญ ［รัด-ถะ-ทำ-มะ-นูน， รัด-ทำ-มะ-นูน］ น。 กฎหมายการปกครองแผ่นดิน， กฎหมายสูงสุดของกฎหมายทั้งมวลในการปกครองประเทศ
ขนานนาม =ตั้งชื่อ
รัฐสภา ［รัดถะสะพา］ น。 องค์กรนิติบัญญัติ ทำหน้าที่บัญญัติกฎหมายประกอบด้วยวุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎร。
เอกฉันท์ ว。 มีความเห็นเป็นอย่างเดียวกันหมด。
สมัครสมาน ［สะหฺมักสะหฺมาน］ ก。 เชื่อมสามัคคี เช่น จะทำการงานอะไรขอให้สมัครสมานกัน
泰文作者|เจติยา โกมลเปลิน
中文翻譯：暹羅雞蛋花
錄音：暹羅雞蛋花